Persoonsbeveiliging

De Risicobeschouwing
Een risicobeschouwing heeft tot doel om zin en onzin van elkaar scheiden. Een cijfermatige en mathematische benadering heeft daarbij geen zin. Het gaat hier immers over risico’s met een lage kans maar met een uiterst hoge mate van impact. Indringende vormen van criminaliteit laten diepe sporen na. Niet alleen bij de directe slachtoffers, maar ook bij gezins- en familieleden. De psychische gevolgen voor levenspartners en gezinsleden blijken vaak zelfs het grootst. Cijfermatige risicowaarderingen helpen niet bij de keuze voor maatregelen als het om dit soort risico’s gaat.

De risicobeschouwing heeft daarom vooral tot doel om de risico-realiteit te schetsen, zonder omhaal, overdrijving of onderschatting. Daarbij wordt ingegaan op 2 categorieën: enerzijds de reguliere risico’ en anderzijds de risico’s die persoonsgebonden zijn. De eerste categorie betreft risico’s die iemand (en het gezin) loopt vanwege de waarneembare verschijningsvormen die horen bij het leven, wonen, werken, recreëren. etc. Hier gaat het om de risico’s die ook kunnen gelden voor de buren. Het feit dat iemand deel uitmaakt van een vermogende familie is hier dus niet de ‘trigger’. Bij de categorie persoonsgebonden risico’s gaat het juist wel om wie iemand is, welke naam hij of zij draagt, tot welke familie hij/zij behoort, welke zakelijke en/of maatschappelijke positie iemand bekleed enz. Beide categorieën zullen leiden tot risicoprofielen. De daarbij behorende verschijningsvormen van criminaliteit worden in de risicobeschouwing weergegeven.

Dit leidt tot een gespreksdocument. Het vertelt u in realistische termen wat u, uw familie en uw gezin kan overkomen. Het stelt u in de gelegenheid om de goede vragen te stellen, de juiste antwoorden te krijgen, zorgen en wensen uit te spreken en rationele afwegingen te maken.